Kim demiş Osmanlı padişahları gericidir, yobazdır diye.
İçinde öyleleri var ki tiyatro, opera seyreder, hatta son yıllarda sinema filmi oynatırlarmış.
Tuluat, ortaoyunu, Karagöz, hacıyatmaz, tombala daha sonra Anadolu'ya yayılmış.
Çocukluğumda elektriğin ne olduğunu bilmediğim yıllarda, perdenin arkasındaki lüks lambası önünde hacıyatmaz (hacivat-karagöz) oynattıklarını bilirim.
Mutluluğun resmini çizemiyorsan.
Mutluluk para pulda değil. Boşuna para saymayı düşünmeyin.
Kahvelerdeki kış günleri oynanan lamba yarışmaları…
Ee! Ne yapalım 60 yıl öncesinde öncesine mi dönelim dediğinizi duyar gibiyim. Azla yetinmeyi öğrenir şikayeti unutursan mutluluğu yakalarsın.
***
Afyon'da yıkılan eski ve ilk hükümet binasını hatırlayan var mı içinizde bilmiyorum. Şimdiki şehir meydanı denen beton yığınının olduğu yerdeydi ve Abdülhamit'in hatırasıyla.
Bu millet olarak neleri yıktık, yok ettik, şimdi dövünüyoruz.
Bayramların hepsi geçmişte hep orada kutlanırdı.
Elde tören resimleri vardı. Biri bendeydi müzeye teslim etmiştim. (pişman oldum verdiğime) Cumhuriyet, 23 Nisan, Zafer bayramları kutlamalarında general şapkasına benzeyen sarı şeritli lacivert şapkalarımızla, biz liseliler, dünyayı kurtaran her bir öğrenci gibi, tören alanına gider, kutlardık.
Cumhuriyet Meydanı'ndaki binlerce kişinin bayrak törenine hazırlanışı da unutamadıklarımdandı. Bando takımının verdiği konserlerinin tadı da damağımda hala.
Ne büyük şerefti o yıllarda Afyon Liseli olmak.
Tam Ağustos ayında Zafer kutlamalarının ortasında, sığır ve manda sürüleri tören alanında Uzun Çarşı’dan salına salına Çavuşbaş’a doğru geçerlerdi.
***
Büyük basında yıllarca yazan ve yazıları hayli ilgi gören ve ilginç olan Selahattin Duman rahmetli yazdı bunları diye bir kısım kendini bilmez hadsiz ve çapsızlarca topa tutuldu. Halbuki bu bir gerçekti. Utanılacak bir tarafı da yoktu.
Selahattin’le Afyon lisesinde aynı yıllarda öğrenciydik. Babası Doktor Abdullah Duman’ı kardeşi Zarife’yi hiç unutmadım.
Selahattin gibi Babıali’de isim yapmış birini küstürdüler. Bir daha Afyon'a gelmedi.
Son defa telefonla Afyon Lisesi mezunları toplantısına ısrarla davet etmişti. Gidemedim, pişmanım… Rahmet olsun…
Evet…
Pek çok şey eskilerde kaldı.
Yüreğimiz o nedenle kırık.
